Παλία Ευχάριστα Χρυσά Στολίδια

Τα πρώτα κοσμήματα που φόρεσε ποτέ ο άνθρωπος σβήνουν στο βάθος των αρχαίων ετών και είναι μη δυνατό να τα εντοπίσουμε. Τοιουτοτρόπως, η αναζήτηση δεν έχει ακόμη αποδείξει εάν η χρῆσις κοσμημάτων προηγήθηκε της χρήσης ενδυμάτων ή το αντίθετο. Οι ψυχολογικοί λόγοι που οδήγησαν στη μεταχείριση στολιδιών είναι αναλόγως άγνωστοι αν ήταν να προσελκύσει το αντίθετο φύλο, την επιθυμία να είναι πιο ελκυστική ή την ανάγκη να προστατευθεί με τη ενίσχυση των ταλιζάνων. Πράγματι, έχει αποδειχθεί ότι τα κοσμήματα χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν καλές δυνάμεις ή να διώξουν τους κακούς.
Παλία κοσμήματα ελλάδα

Αρχικά, τα κοσμήματα δημιουργήθηκαν από μη επεξεργασμένα αντικείμενα, ομοίως τα δόντια των ζώων, τα κοχύλια, τα καρύδια, οι περίεργοι βράχοι και οι πέτρες φρούτων. Είναι λογικό να πιστεύουμε ότι τα κοσμήματα δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά σε χώρες όπου υπήρχε περίσσευμα καθαρού χρυσού. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Ασίας και της Αιγύπτου σε αυτόν τον τομέα, η κατασκευή κοσμημάτων, οφείλεται στον προαναφερθέντα λόγο, αν και έχουν ανακαλυφθεί τα παλαιότερα χρυσά κοσμήματα στην περιοχή των Βαλκανίων. Με τη πλάση μεταλλικών κοσμημάτων ο μαγικός χαρακτήρας των φυσικών κοσμημάτων δεν έπαψε να υπάρχει. Αυτό ήταν το συντελεσθέν με τα χρυσά κοσμήματα, αφού ο χρυσός δεν φουσκώνει, πόσο πιθανό το συντελεσθέν ότι ήταν πάντα αρμόζων, οδηγώντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είχε υπερφυσικές δυνάμεις. Με τα πολλά χρόνια που έχουν περάσει, όταν η θεολατρία χωρίστηκε από τη μαγεία, οι μαγικοί χαρακτήρες των στολιδιών μειώθηκαν σε κάποιο βαθμό. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, η εξέταση κατέδειξε ότι ορισμένοι μεταλλικοί δακτύλιοι που έχουν βρεθεί στους μυκηναϊκούς τάφους θεωρήθηκαν μαγικοί αφού ο σίδηρος δεν ήταν παρόλα αυτά μέρος της καθημερινής ζωής των ανθρώπων μαζί με κάποιες πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για σφράγιση όπου φορούν σαν ταλμάσματα .

Έπειτα την εκμηδένιση των ευχάριστων μυκηναϊκών κέντρων υπήρχαν οικονομικές δυσκολίες και γι 'αυτό τα δείγματα κοσμημάτων που έχουμε από αυτή την εποχή είναι λίγα, ιδίως από χαλκό, λίγα σίδηρα και μόνο ο ελάχιστος όγκος είναι χρυσός. Δεδομένου ότι ο χρυσός δεν είναι στην αυτάρκεια στην Ελλάδα, οι χρυσοχόους και η επιδεξιότης τους παύουν να υπάρχουν. Κατόπιν τον 9ο αιώνα, τα πράγματα άλλαξαν ξανά από τότε που οι Έλληνες αποκτούν καινούργιες επαφές με τις χρυσές Βερες Γαμου Οικονομικες αγορές της Ανατολής. Τοιουτοτρόπως, κατά τη περίοδο αυτής της εποχής ξεκινάει πάλι η ιστορία του καθαρού χρυσού. Ο 8ος αιώνας π.Χ. είναι δυνατό να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας της κορυφής του, κυρίως στην Αττική.

Κατά τη διάρκεια των ομηρικών ποιημάτων τα κοσμήματα είναι είτε τέλεια διαμορφωμένα κτερίσματα καθημερινής χρήσης όπως καρφίτσες και καρφίτσες ή στολίδια που τονίζουν την ωραιότητα. Κατά τον 7 αιώνα, ο Βερες Γαμου Λευκοχρυσες ταλαντευτικός χαρακτήρας των στολιδιών ξαναζωντανεύει και οι δυνάμεις τους είναι δυνατόν να φανεί να ισχύουν για τον άνθρωπο όπου φορούσε το στολίδι ή για τους νεκρούς στην άλλη ζωή τους στην οποία ο απλός άνθρωπος δεν σταμάτησε να πιστεύει. Αυτή η εκδοχή θα παραμείνει ζωντανή μέχρι το τέλος της αρχαιότητας, όταν θα μεταφερθεί σε σταυρούς και άλλες μορφές κοσμημάτων με χριστιανικά σύμβολα.

Τα στολίδια που συναντώνται στους λάρνακες χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες. Αυτά που φοριούνται στην πραγματική ζωή και τα υποκατάστατά τους. Η δεύτερη κατηγορία χρησιμοποιήθηκε κατ’ αποκλειστικότητα για ταφές και ήταν αντίγραφα των πραγματικών κτερισμάτων που αντικαταστάθηκαν μέσω στους τάφους όταν τα πραγματικά κοσμήματα δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για οικονομικούς ή άλλους λόγους. Το έθιμο της θάλασσας των νεκρών με τα κοσμήματά τους ήταν πάρα πολύ ισχυρό, εφόσον τα κοσμήματα δεν χρησιμοποιήθηκαν στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, αλλά κατά τη περίοδο μιας ειδικής εμφάνισης ή σε γιορτές και συγκεκριμένα κατά τις μέρες του γάμου. Τα πραγματικά στολίδια είτε ήταν αφιερωμένα σε κάποια άλλα αλλά και θάβονται σε κάποιο τάφο. Αυτός είναι ο σκοπός για τον οποίο θα βρούμε πυκνά στολίδια φιλοτεχνημένα με θέματα σχετικά με την μεταγενέστερη ζωή ή την αθανασία.
Κρυστάλλινα χρυσά παλαιά βραχιόλια


Ο χρυσός κατά ολοκληρίαν είναι ένα σπάνιο μέταλλο. Ελάχιστες είναι οι θέσεις στη γη που μπορούν να δείξουν σημαντικές ποσότητες καθαρού χρυσού και η Ελλας είναι φτωχή στο συγκεκριμένο μέταλλο επίσης. Οι κύριες θέσεις όπου εξάγεται ο χρυσός είναι η Μαύρη ήπειρος και η Ασία.

Σε αυτή την σύναψη που είναι αφιερωμένη στα χρυσά στολίδια της αρχαίας Ελλάδας, θα έχετε την ευκαιρία να διακρίνετε πολλά περίεργα είδη κοσμημάτων όπως ενώτια, βραχιόλια, δαχτυλίδια, περιδέραια, στεφάνια, καρφίτσες και πλακώνες που είναι πράγματι έργα τέχνης.
Στεφάνια

Τα παλαιότερα στεφάνια όπου αναφέρονται σε σενάρια αντιστοιχούν στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα και αναφέρονται σε επίτιμες επευφημίες σημαντικών ανθρώπων, όπως οι νικητές σε αθλητικά ή άλλα γεγονότα.
παλαιά κοσμήματα
Διαδηλώσεις και Τιάρες

Η λέξη diadem χαρακτηρίζει τα τιάρες των βασιλικών οικογενειών . Ο Μεγάλος Αλέξανδρος έλαβε ένα, εφόσον νίκησε τον Δαρείο τον 4ο και έγινε βασιλιάς. Τα διαδηλώματα έλαβαν τη θωριά που τους δόθηκε ολίγο πιό μετα και είναι κυρίως χρυσά και θαμά συναντώνται σε λάρνακες.
παλία ελληνικά κοσμήματα
Ωκίδες

Μαζί με τα κολιέ-περιδέραια τα ελλόβια είναι εκείνα τα στολίδια που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη προαίρεση. Αρκετά εγκλαστρίδια έχουν βρεθεί σε περίεργα σχήματα που μας κάνουν ακόμα να αναρωτηθούμε πώς θα μπορούσαν να φορεθούν. Σήμερα, έχουμε τη δυνατότητα να πούμε ότι τα πιο πολλά από τα παλαιά ωκίδες πρέπει να έχουν φορεθεί ενώ κρέμονται σε ένα δαχτύλιο που τρυπούσε το αυτί, αποτελούμενο ιδίως από ασήμι 925 ή χαλκό. Τα πιο πολλά από αυτά τα εγκλαστρίδια δεν μπορούσαν να είναι βαριά